Milsbeek ‘dik de moeite waard’
zo zou je - met een knipoog naar de slagzin van de wandelroute ‘Rondje Milsbeek’ - dit kerkdorp van de gemeente Gennep kunnen typeren.

Het dorp ligt in het ‘Maasdal’ en het ‘Niersdal’. Een prachtige plek tussen de beboste stuwwal van de Sint Jansberg en het Reichswald in het oosten en de rivier de Maas in het westen. De fraaie ligging in het Maasduinengebied gaat samen met een rijke afwisseling van weelderig natuurschoon. Naast deze ruimtelijke kwaliteit heeft Milsbeek mooie cultuurhistorische en toeristische elementen, die deels nog onontgonnen zijn. De oude pottenbakkerij is een juweeltje met veel potentie. De oorlogsbegraafplaats en de oude panden mogen er zijn. Wat te denken van het oude poldermolentje op de ‘Bulten’, destijds de enige polder in de Zuidelijke Nederlanden.

Met de aanwezigheid van Maas en Niers is het gebied van Milsbeek sedert de Romeinen een strategische plek geweest met vele oorlogshandelingen. Het Genneperhuis heeft een groot stempel gedrukt op Milsbeek en is nu opnieuw van belang door het ‘Masterplan Genneperhuis’. Beroemd is het Genneperhuis vanwege de belegering in 1641. Milsbeek is ook interessant vanwege de nabijheid van cultuurhistorisch en toeristisch interessante trekpleisters, zoals de Martinustoren, de Romeinse villa in Plasmolen, de Mookerhei, het typische Maasheggenlandschap, de Sint Jansberg en de Mookerplas met z'n diverse vormen van waterrecreatie. Milsbeek ligt als het ware midden in al dit moois. Al deze aspecten maken Milsbeek tot een juweeltje van woon- en verblijfsgenot.

In 1329 stond de naam ‘Milsbeec’ al in het renten-register van Graefenthal. Deze naam kwam destijds van de beek met grauwbruin (mils) water uit het toenmalige moerassige veengebied aan de voet van de stuwwal. De naam van de beek is veranderd in Kroonbeek. De plaatsnaam is Milsbeek gebleven. Hier woont men niet ''in'' maar ''op de (oevers van de) Milsbeek''. Eeuwenlang was Milsbeek een gehucht met wat boerderijtjes en woningen voor landbouwers, dagloners en enkele ambachtslieden. Rond 1900 kwam de steenfabriek, ontstond het eerste verenigingsleven en ontwikkelde zich een zekere sociale gemeenschap. Na de stichting van een eigen RK Parochie en een school in 1930 kwam de prille dorpsvorming tot volle bloei.

De vele verenigingen in het dorp kennen een bloeiend verenigingsleven. Met de aanwezigheid van onder andere een slager en supermarkt, een basisschool en kinderopvangplaats, een kapper, een huisarts en fysiotherapeut, een ontmoetingsruimte en diverse sportvoorzieningen kan Milsbeek bogen op een behoorlijk voorzieningenniveau.

Reeds in de 17de eeuw hebben zich in Milsbeek enkele pottenbakkers gevestigd. In de loop der eeuwen is Milsbeek een echt pottenbakkersdorp geworden met een concentratie die gerust uniek genoemd mag worden in Nederland. De economische dynamiek is beperkt. De werkgelegenheid zit in enkele grotere bedrijven en kleinschaliger ondernemingen. Relatief veel inwoners werken buiten Milsbeek.

Vanzelfsprekend zijn veel inwoners trots op hun dorp en is het niet verwonderlijk dat er een groep wandelgidsen is ontstaan. De gidsen nemen de geïnteresseerde wandelaar graag mee in hun verhaal. Voortbouwend op het bovenstaande hebben ze beeldende voorbeelden en nog tal van anekdotes.

(De voorgaande tekst is grotendeels ontleend aan het "dorpsontwikkelingsplan Milsbeek" van SL!M)